Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Loituma - "Ievan Polkka"





Φιλανδικό τραγούδι με στίχους σε παλιά διάλεκτο, από το 1930, βασισμένο σε παλιό λαϊκό σκοπό.Εδώ ερμηνευμένο με μοναδικό τρόπο από το συγκρότημα ‘Loituma’, χωρίς καθόλου μουσικά όργανα, παρά μόνο με φωνητικούς σχεδιασμούς.

Απόπειρα μετάφρασης από τα αγγλικά:

Πόλκας μουσική στο δρόμο χύνεται
τα πόδια μου αρχίζουνε στον ίδιο το ρυθμό, ω!
Γεύας  μάνα με άγρυπνο μάτι λοξοκοίταζε
μα Γεύα άλλο μηχανευότανε, ξέρεις τ
o.
Γιατί ποιος ακούει τη μαμά να λέει ‘
no
όταν όλων το μυαλό είν στο χορό, εκεί και εδώ.

 Γεύα έλαμπε και το βιολί εστρίγγλιζε
οι φίλοι στριμωχνόντανε να ευχηθούν ‘με το καλό’.
Καθένας ζεσταμένος αλλά τίποτα δεν ένοιαζε
εμέ, το μορφονιό, το ζώο το αρσενικό.
Γιατί ποιος νοιάζεται για κούραση και ιδρώτα
όταν όλων το μυαλό είν στο χορό, εκεί και εδώ!

Γεύας μάνα μόνη έμεινε
στο ήσυχο δωμάτιο της ψαλμούς για το θεό
τον ήρωα αφήνοντας στο γλέντι του στους γείτονες
στο σπίτι που το φώς του το είχαν χαμηλό.
Γιατί ποιος ακούει τι λένε οι μεγάλοι
όταν όλων το μυαλό είν στο χορό, εκεί κι εδώ.

Η μουσική σταμάτησε μα όχι και η χαρά
όταν το αγόρι την ερωτική κουβέντα αρχινά.
Τέλος το γλέντι κάποτε, στο σπίτι της ξανά
τη μάνα αγριεμένη βρήκαμε να ξαγρυπνά.
Άσε της λέω φωνές και κλάματα, Γεύα κι εγώ
σύντομα θα χορεύουμε παντού, εκεί κι εδώ!

Είπα στη μάνα της να πάψει τον καβγά
ή δεν θα φταίω εγώ για το μετά
Ήσυχα στο δωμάτιό σου πήγαινε
και δεν θα πληγωθείς με εμάς εδώ.
Τι ο μορφονιός  που βλέπεις δεν δαμάζεται
Όταν ορμάει στο χορό, εκεί κι εδώ.

Ακόμα θα σου πω πως, όχι, μην το σκεφτείς,
σε βολικό κλουβί δεν κλείνομαι εγώ.
Ταξίδια εκεί ταξίδια εδώ, σε δύση ανατολή,
όμως Γεύα κι εγώ θα κάνουμε χωριό.
Τι ο μορφονιός  δεν είναι κάποιος ντροπαλός
όταν ορμάει στο χορό, εκεί κι εδώ.




Οι ‘φίλοι’ μας οι Φιλανδοί έχουν ένα ζηλευτό επίπεδο πλούτου και πολιτισμού, οργάνωσης και συνοχής στην κοινωνία τους, με πρωτιές στην παιδεία, παρότι το διάβασμα στο σπίτι για παιδιά του δημοτικού είναι αδιανόητο. Πέρασαν σκληρά χρόνια όμως, όχι μόνο τελευταία, όταν τους επισκέφτηκε το ΔΝΤ, αλλά από παλιότερα, όταν για να ζεσταθούν έπρεπε να κοιμηθούν μαζί με τους Ταράνδους. Σε αυτές τις απέραντες παγωμένες εκτάσεις ζέσταναν ακόμα την ψυχή τους τα παραμύθια, η μουσική, ο Άγιος Βασίλης –αλλιώς τον λένε αυτοί.

Μια άλλη εκδοχή εδώ:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου